ต้อหิน

สายตามนุษย์จะเสื่อมสภาพไปตามวัยซึ่งมีโรคที่รุนแรงถึงขั้นสูญเสียการมองเห็นอยู่ไม่กี่อย่าง หนึ่งในนั้นคือโรคต้อหิน ซึ่งแบ่งเป็นต้อหินเรื้อรังและต้อหินเฉียบพลัน โรคต้อนั้นเป็นโรคที่รักษาไม่หายทำได้แค่เพียงชะลอเวลาให้สูญเสียการมองเห็นให้ช้าลง ผู้ป่วยจำนวนมากขาดความเข้าใจเกี่ยวกับโรคต้อหินจึงละความพยายามในการรักษาจนสุดท้ายก็ตาบอดอย่างรวดเร็ว
โรคต้อหินเรื้อรังติดต่อกันได้ผ่านทางพันธุกรรมจากรุ่นสู่รุ่น ถึงแม้ภายในวงศ์เครือญาติจะมีคนที่เคยเป็นโรคนี้เพียง1 คนในหลายสิบรุ่นผู้ที่สืบทอดสายเลือดมาก็ยังมีโอกาสเป็นโรคต้อหินอยู่ นอกจากนี้ยังมีสาเหตุมาจากโรคทางกายที่มีภาวะเรื้อรังเช่น โรคหลอดเลือดโรคหัวใจ โรคความดันโลหิตสูง โรคไขมัน เบาหวาน ตลอดถึงการใช้ยาบางชนิดที่ส่งผลต่อการทำงานของดวงตาติดต่อกันเป็นเวลานานจนในที่สุดก็กลายเป็นโรคต้อหินเรื้อรัง
ต้อหินฉับพลันเป็นโรคที่มีความรุนแรงมาก ทำให้ผู้ป่วยสูญเสียการมองเห็นไปในเวลาอันรวดเร็ว ซึ่งมีสาเหตุมาจากระบบไหลเวียนของเหลวในดวงตาทำงานผิดปกติ ทำให้ตามีความดันสูงมากจนกระจกตาได้รับความเสียหาย แต่โรคต้อหินเฉียบพลันจะเกิดขึ้นได้กับคนที่มีความผิดปกติเชิงโครงสร้างของลูกตาเท่านั้น
คนเป็นโรคต้อหินทั้งสองชนิด มักมีภาวะปวดตา ปวดศีรษะ ตาแดงและตามัว ในกรณีของโรคต้อหินเรื้อรังมีระยะเวลาประมาณ 10 ปีก่อนที่ตาจะบอดสนิท แต่สำหรับโรคต้อหินฉับพลันถ้ามีอาการแล้วได้รับการรักษาไม่ทันก็จะเสียการมองเห็นไปทันที